Mijn eerste blog gaat over tussendoortjes
1/3 van de calorieën die we per dag eten zijn afkomstig van tussendoortjes. 87% van deze tussendoortjes halen we uit snoep, koekjes, gebak. (Op de voet gevolgd door frisdranken met 81%) Dat betekent heel simpel dat, als we fit, gezond, vrolijk en met een gezond gewicht door het leven willen gaan, de kwaliteit van deze tussendoortjes goed moet zijn.
Dat wil zeggen dat ze gezonde voedingsstoffen bevatten die ons lichaam in staat stelt zijn taken optimaal uit te voeren. Alleen bij voldoende vitamines, mineralen, sporenelementen, gezonde vetten, voldoende vezels, beschermende stoffen en eiwitten is ons lichaam daartoe in staat.
De vicieuze cirkel van tussendoortjes en weer opnieuw trek hebben
- Veel van onze tussendoortjes geven een flinke piek (gevolgd door een dal) in onze bloedsuikerspiegel. Dit komt vooral door de grote hoeveelheid suikerklontjes en het gebrek aan vezels, gezonde vetten/eiwitten. In het ‘dalmoment’ kan de behoefte aan snelle suikers erg overheersend zijn waardoor we opnieuw naar suiker grijpen.
- Veel van onze tussendoortjes bevatten te veel suikers (vaak in combinatie met industriële vetten). Te veel suikers en een gezonde darmflora gaan simpelweg niet samen. Voedingspatronen die rijk zijn aan glucose of aan fructose geven in onderzoeken (in vitro) verlies aan gezonde darmbacteriën, schade aan darmslijmvliezen , verhoogde ontstekingsniveaus (LPS) en in het kielzog insulineresistentie, overgewicht, leververvetting, hart en vaatproblemen.
- Bovendien; zolang we onze smaakpapillen wennen aan veel zoet zal de behoefte aan zoet ook blijven bestaan. En zijn we eigenlijk een beetje een ‘slaaf’ van onze zin in zoet.
- We eten over de hele linie te weinig vezels. En juist die vezels lijken het spreekwoordelijke ei van Columbus te zijn: bacteriën in onze darm zetten vezels uit granen, fruit, groente, noten, peulvruchten etc. om in Korte Keten Vetzuren als boterzuur. Boterzuur is onder andere verantwoordelijk voor eetlustremming, een gezond insuline niveau en een goede vetverbranding.
- Een groot deel van ons voedsel bestaat uit tarwe, soja en melk. Ook onze tussendoortjes. Niet goed afgebroken stoffen uit deze voeding vormen zogenaamde exorfines. Deze opiaatachtige stoffen kunnen ons endorfine, dopamine en insuline systeem flink uit balans brengen waardoor onze behoefte aan koolhydraatrijke ’troostvoeding’ met tarwe, soja en melk steeds groter wordt. Elke keer als we deze ‘endorfine imitators’ eten wordt onze behoefte groter omdat endorfines ons rustig, kalm en gelukkig maken.
Geniet van je tussendoortje, laat het puur, voedzaam en vullend zijn.
